Pauca mutat vel plura sane;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Laboro autem non sine causa; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
- Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
- Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
- Quid ergo?
- At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
- Bork
- Sed fac ista esse non inportuna;
- Si longus, levis.
- Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
- Reguli reiciendam;
- Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.
Duo Reges: constructio interrete. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Sed residamus, inquit, si placet. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quod iam a me expectare noli.
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Satis est ad hoc responsum. Primum divisit ineleganter;
Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;
- Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
- Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
- Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
- Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
- Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
- Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem.
Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum. Sed haec omittamus;